Kaşıntı; birçok deri hastalığına eşlik eden histir. Bazı iç hastalıkları, nörolojik ve psikolojik hastalıklar da kaşıntıya yol açabileceği gibi bazen de kaşıntı yapabilecek birkaç hastalık birbirini tetikleyebilir. Örneğin; bir kişide egzama yada şeker hastalığı gibi bir hastalık varsa ve kişinin stres seviyesi yüksekse kaşıntı daha ağır hissedilebilir. Bu durumda tedavi daha da zorlaşmaktadır.

Her ne kadar kaşıntı olunca o bölgeyi kaşımak çok doğal bir davranış gibi görünsede belli bir noktadan sonra kaşımak var olan kaşıntıyı daha da fazla artırır ve başta tatlı kaşıntı diye tanımlanan his artık yanarak kaşıntı haline gelir.
Kaşıntı tedavisine benim yaklaşımım ilk önce hastayı rahatlatmak ve kaşımayı engellemektir. İkincil olarak sebep veya sebepleri araştırıp onları tedavi etmektir. Bu ikinci aşama, bazen basit tahriş ve cilt kuruluğu durumlarında çok kolay olsada nadiren geniş kapsamlı testler eşliğinde diğer branş hekimlerinden fikir almayı gerektirebilir.

Her zaman ve tüm hastalarıma söylediğim gibi kaşıntıyı kaşıyarak ancak daha kötü hale
getirebiliriz. Basit durumlarda aşırı yıkamamak, tahrişten kaçınmak ve uygun bir nemlendirici kullanmakla iyileşme görülebilir, aksi takdirde ise bir hekime başvurmak en doğru karar olur.